IJsheiligen is een term die wordt gebruikt om een periode in mei aan te duiden waarin er vaak nog nachtvorst optreedt.

Deze periode valt grofweg tussen 11 en 15 mei.

Het heeft een lange traditie in de landbouwcultuur, waar boeren zich bewust zijn van het risico dat vorstschade kan veroorzaken aan gewassen die al in de grond zijn geplant of zijn opgekomen.

Na 15 mei mogen je

plantjes naar buiten!

Plant pas na de IJsheiligen je zelf gezaaide, vorstgevoelige plantjes buiten uit, de kans op nachtvorst is dan namelijk een stuk kleiner.

Natuurlijk weet je nooit 100% zeker dat het na deze periode helemaal niet meer gaat vriezen, maar er komt in onze streken zelden nog nachtvorst voor na 15 mei.

Let erop dat je wel je

plantjes even laat afharden

Afharden? wat is dat? Je moet ze laten wennen aan het buiten zijn:

aan de wind, de wisselende temperaturen en het directe zonlicht. Dat noem je afharden.

De meeste plantjes kunnen bestwel tegen een stootje.

Maar zet je je binnen voorgekweekte planten cold turkey buiten, dan stoppen ze met groeien of kunnen ze zelfs het loodje leggen.

Vorstgevoelige planten kun je daarom – rond 15 mei of later – dagelijks een paar uurtjes buiten.

Elke dag een beetje langer.

Hoewel de exacte data en de ernst van nachtvorst sterk kunnen variëren, blijft IJsheiligen een belangrijk punt in de kalender voor veel tuiniers, boeren en telers in Europa.

Tijdens IJsheiligen worden de heiligen Mamertus, Pankratius, Servatius en Bonifatius herdacht.

Volgens de traditie zouden de nachtvorstperiodes na de feestdagen van deze heiligen veel minder vaak voorkomen, hoewel dit natuurlijk niet wetenschappelijk bewezen is.

Desondanks is het een veelvoorkomende vuistregel geworden.

Alle tuiniers en telers wachten met het planten van vorstgevoelige gewassen tot na IJsheiligen, om het risico op schade door nachtvorst te minimaliseren.

Moestuinwerkzaamheden per maand:

Alle overige berichten: